ผู้หญิงส่วนมาก เมื่อแต่งงานแล้วมักจะรักสามีแบบหมดหัวใจ และถ้ามีสามีแสนดี รักครอบครัวและเป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่รักลูกสุดประเสริฐ ภรรยายิ่งปลื้มยิ่งกว่าถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1
แต่ถ้าจับได้ว่าสามีที่แสนดีเป็นอื่น เธอแทบอยากฆ่าสามีเสียให้ตาย ถ้าไม่กลัวติดคุกให้คนอื่นขำ อย่างไรก็ตาม ภรรยาหลายคนไม่รู้หรอกว่าเมื่อออกนอกบ้านไปสามีจะไปเจ๊าะแจ๊ะกับใคร เพราะเขาเข้าบ้านมาเมื่อไร จะเอาอกเอาใจเธอแบบหาที่ติไม่ได้ เพี่อกลบเกลื่อนความผิด
ภรรยาก็ปลื้มที่สามีซื้อข้าวของให้ ลูกก็ประทับใจพ่อที่แสนดี(แบบเลว) แต่มาดีแตกตอนเขาตาย เมื่อภรรยามารู้ทีหลังว่าสามีเป็นอื่น ขณะที่เธอกำลังเศร้าโศก ก็มีผู้หญิงอื่นมาทำท่าโศกเศร้ายิ่งกว่าตัวให้คลางแคลงใจ เรื่องแบบนี้มีให้เห็นทั้งในไทย และต่าง ประเทศจนลงข่าวเกรียวกราว วันนี้ขอยกตัวอย่างในนิวยอร์กมาให้อ่านกันเล่น ๆ ค่ะ
จูเลีย เมทส์ เล่าว่า ตอนเธออายุ 26 ปี ได้พบกับกอร์ดอน เชิรซิ์เวลล์ เพราะเห็นว่าเขาเป็นคนดี และเอาอกเอาใจเธอ เหมือนเธอคือเทพธิดากลับชาติมาเกิดอย่างไรอย่างนั้น หลังจากคบกันมา 3 ปี จูเลียก็แต่งงานกับกอร์ดอน จนมีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคน ชื่อลิซ่า ชีวิตคู่ของจูเลียดูจะสมบูรณ์แบบ เพราะกอร์ดอนเป็นชายในฝันที่ผู้หญิงทุกคนคงอยากได้ ต่อมาเขาก็เป็นโรคตาย จูเลียเสียใจมากที่เขามาตายด้วยอายุแค่ 40 กว่าปี จูเลียบอกว่าชีวิตเธอเหมือนจะตายตามเขาไปด้วย โดยเฉพาะตอนจัดงานศพ เห็นโลงบรรจุศพก็ทำให้อาลัยอาวรณ์เขามาก
แต่จูเลียต้องประหลาดใจ เมื่อแคธีเพื่อนรักที่มีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว เข้าไปกอดโลงศพร้องไห้โหยหวนอย่างอาลัยอาวรณ์ยิ่งกว่าเธอเสียอีก จูเลียงงที่แคธีดูจะโศกเศร้ากับการตายของสามีเธอเกินกว่าเหตุ แต่คิดไปว่าเธอคงเห็นใจที่เขาเป็นคนดี เธอมาถึงบางอ้อเมื่อไปอ่านอีเมล์หลังจากกอร์ดอนตายไป 7 เดือน จูเลียแทบเป็นลมเมื่อเห็นเขาส่งอีเมล์จีบสาวไปทั้ว และที่เธอโกรธมากก็ตรงที่อีเมล์ของเขาบ่งบอกว่ามีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับสาว ๆ ถึง 5 คน และหนึ่งในห้าคนนั้น คือ เคธเพื่อนรักของเธอนั่นเอง จูเลียบอกว่า เธอเสียอกเสียใจที่สามีตายมายาวนานหลายเดือน และทุกทรมานใจเหลือที่จะกล่าวได้ แต่พอรู้ว่าสามีที่เธอรักและบูชาไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอคิด จูเลียโกรธตัวเองที่หลงเลือกคนผิด เหมือนคนตาบอดที่เดินไปแบบไม่รู้ว่าใครดีใครชั่ว ความเศร้าโศรกเสียใจจึงกลายเป็นความโกรธ จนเธอไม่เสียใจที่เขาตาย เธอกลับคิดว่าเขาสมควรตาย ถ้าเขาอยู่เธออาจจะช้ำใจมากกว่านี้ก็ได้ จูเลียจึงเขียนหนังสือขายดี ชื่อ Perfection : A Memoir of Betrayal and Renewal เตือนสติผู้หญิงเรื่องชีวิตคู่ว่า อาจถูกหักหลังเอาง่าย ๆ และควรอยู่ต่อไปอย่างเป็นสุข
จูเลียบอกต่อไปว่า ความแค้นของเธอไม่ได้ลดลง เธอจึงต้องทำอะไรสักอย่างให้หายอกกลัดหนอง วิธีของจูเลียคือการนัดพบผู้หญิงทุกคนที่กอร์ดอนไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้ง คนแรกเป็นแม่ม่ายอายุ 20 ปี กอร์ดอนพบเธอตอนเข้าไปออกกำลังกายในยิม อีกคนเป็นผู้บริหารในแมนฮัตตัน คนที่สามอยู่ในแคลิฟอร์เนีย กอร์ดอนมีแฟนไปทั้วได้ เพราะเขาต้องศึกษาวิจัยหนังสือ แต่จูเลียโกรธที่สุด คือ กอร์ดอนไปมีสัมพันธ์สวาทกับเคธเพี่อนสนิทของเธอ จูเลียกล่าวว่า ถ้าเธอฆ่าเคธได้เธอคงฆ่าไปแล้ว ในที่สุดเธอยื่นคำขาดให้เคธไปสารภาพกับสามีภายใน 1 อาทิตย์ ถ้าไม่ทำเธอจะไปบอกสามีเคธเอง เคธไม่มีทางเลือก จึงต้องสารภาพกับสามีว่าเธอ นอกใจเขาได้อย่างไร แต่ไม่มีข่าวว่าผลออกมาอย่างไร เคธยังอยู่กับสามี หรือเลิกกันไปแล้ว จูเลียขอให้กิ๊กของกอร์ดอนมาพบกับเธอ การพบกันครั้งนั้นทำให้จูเลียจิตใจสงบลง เพราะแต่ละคนยอมรับว่าทำผิดไป และขอโทษจูเลีย มีอยู่คนหนึ่งกลายเป็นเพื่อนของจูเลีย เพราะพอคุยกันมากขึ้นก็รู้ใจซึ่งกันและกัน แม้แต่เคธที่จูเลียโกรธมากที่สุด เธอก็ทำใจได้ และให้อภัยเคธ เธอคิดว่าดีกว่ามานั่งคุมแค้นกัน จูเลียกับลูกสาวย้ายไปอยู่ที่บรูคลินในนิวยอร์ก จูเลียบอกว่าชีวิตเธอต้องเดินต่อไป และตอนนี้เธอก็มีผู้ชายที่จะช่วยให้เธอมีชีวิตอย่างสุขสบาย แม้แต่กอร์ดอนเธอก็ให้อภัยเช่นกัน เพราะถึงอย่างไรเขาก็เป็นสามี และพ่อที่ดี เขาเคยทำสิ่งดี ๆ ให้กับเธอ เธอจึงอยากจำส่วนดี ๆ ที่เคยอยู่กับเขา ส่วนที่ร้ายก็ไม่อยากนึกถึง นี่คือความคิดที่ฉลาดสุด อย่าลืมชีวิตคู่เป็นสิ่งดี ถ้าเจอคนดี ๆ
ถ้าเราเจอคนไม่ดีจริง ๆ ก็เลิกกันไป ดีกว่าต้องเห็นภาพอันไม่สุนทรต่อไปให้อกกลัดหนอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น